Dlatego moje dzieci jedzą słodycze ! :)

Praktycznie nie ma dziecka na kuli ziemnskiej, które ominęłoby witrynę sklepową , na której mogłoby zobaczyć kolorowe lizaki, piękne ciastka i torty, cukierki, żelki czy pianki. Ba!Nawet ja bym stanęła żeby choć chwilke popatrzeć ! ;)

 

Ale dlaczego?

 

Ludzkie niemowlę rodzi się z preferencjami do smaku słodkiego, choćby dlatego, że przebywając w naszym brzuszku ciągle otoczone jest przez słodkie wody płodowe.

Kiedy niemowlę pije mleko- które również-dzięki zawartości laktozy- jest słodkie, na jego twarzy pojawia się spokój, odprężenie – często po prostu uśmiech. (Ganchrow JR, Steiner JE, Daher M. Neonatal facial expressions in response to different qualities and intensities of gustatory stimuli. Infant Behav Dev. 1983;6:189–200 )

Udowodniono, że niemowlęta lepiej reagują na bodźce bólowe takie jak choćby szczepienie czy zastrzyki, kiedy podaje im się słodki roztwór do picia ( mleko).(Eriksson M, Gradin M, Schollin J. Oral glucose and venepuncture reduce blood sampling pain in newborns. Early Hum Dev. 1999;55:211–218. )

 

Niesie to za sobą korzyści, jakie?

 

Co daje nam cukier?

 

Oczywiście nie mówię tu o cukrze z torebki- rafinowanym , białym- ale o źródle glukozy- energii- czyli o węglowodanach.

Nasz mózg jest sprytny i wie, że aby szybko dostarczyć sobie energii do funcjonowania trzeba spożyć jakiś cukier. Nie bez przyczyny kiedy przez cały dzień nie jesz, bo w pracy mega wielkie zamieszanie- a w domu jeszcze gorzej- to najchetniej sięgamy po batona, słodki napój czy po prostu owoc.

Wiadomo również, że spożywanie regularnych posiłków zmniejsza łaknienie- właśnie na spożywanie szybkich słodkich przekąsek. Przykonują się o tym osoby, które decydują się na dobrze zbilansowaną dietę- częste i małe posiłki.

 

Nie ma takiego drugiego okresu w życiu człowieka jak okres wczesnego dzieciństwa- kiedy jego przyrost i postępy w dziedzinie poznawczej i behawioralnej jest tak duży. Dziecko jak nikt inny ( i jego mózg również) potrzebuje do tego – ENERGII. Kiedy mózg raz zakoduje , że czekolada szybko dostarczy mu dużego kopa i przy tym sprawi małemu człowiekowi dużo przyjemności- to będzie to ślad nie do zatarcia.(Messier C. Glucose improvement of memory: a review. Eur J Pharmacol )

Cukierki, czekoladki, batoniki- to szybko i łatwo dostarczona energia dla naszego mózgu. (de Graaf C, Zandstra EH. Sweetness intensity and pleasantness in children, adolescents, and adults. Physiol Behav. 1999;67:513–520.  )

 

Z tego samego powodu nasz mózg- i co za tym idzie- mózg naszych dzieci- kocha makarony, kluski śląskie, kopytka, lane kluseczki, lewnie kluseczki, bułki , bułeczki czy pierogi :)

 

Bardzo ważne jest- jak chyba nie najważniejsze – aby to przyjąć- nie walczyć z tym, nie załamywać się i co najważniejsze- nie udowadniać sobie i wszystkim do okoła, że moje dziecko jest Inne- lepsze- i NIE LUBI SŁODYCZY.

 

Uważa się,że preferowanie słodkiego smaku ma swoje ewolucyjne uzasadnienie. Słodki smak w naturze wskazuje na energię, która potrzebna jest do optymalnego wzrostu i rozwoju. Mleko Matki jest słodkie- co potwierdza tą tezę- słodkie- to bezpieczna energia. (Beauchamp GK, Moran M. Dietary experience and sweet taste preference in human infants. Appetite. 1982;3:139–152 )

 

CZY MOGĘ WIĘC COŚ ZROBIĆ ŻEBY ODUCZYĆ DZIECKA JEDZENIA SŁODYCZY?

 

Tak, oczywiście :) - zaakceptuj to :)

Przyjmij, że lubienie słodyczy to rzecz normalna- i jest to trochę jak walka z wiatrakami.

 

Nie znaczy to oczywiście, że TWOJE dziecko ma się ZAJADAĆ słodkościami. Chodzi raczej o to, żebyś nie prowadziła z dzieckiem wojny typu

rodzic- kontra słodycz

Nie ma to najmnijeszego sensu- preferencji dziecka nie zmienisz.

Jak to wygląda u mnie w domu ?

Czy jemy słodycze?

Tak jemy- czasem robimy je sami, czasem kupujemy w sklepie. Czasem dam się namówić na coś, co wiem, że nie jest dobre- ale wiesz czego chcę tym uniknąć?

 

Sytuacji, w której moje dzieci w szkole po kryjomu przede mną będą zajadać się zakazanym słodyczem, chcę uniknąć sytuacji, w której ktoś namówi moje dziecko na cukierka i będzie to tajemnica przed rodzicami, sytuacji gdzie moje dziecko nie będzie umiało wybrać między tym co i ile może i dlaczego.

Sytuacji, w której stwierdzi, że musi mnie okłamać – bo inaczej pomyśli, że będę zła.

 

Chciałabym nauczyć moje dzieci- że słodycze są nieoddzowynym elementem dzisiejszego świata- bo są – nie ukrywajmy tego- na bluzkach są narysowane słodycze, na zeszytach są słodkie muffunki, bukiety z żelek, długopisy w cukierki- no słodycze są wszędzie- nie tylko w telewizji i sklepie spożywczym!

Nie róbmy z cukierków tematu tabu.

Jeżeli:

- postawimy cukierki na równi z brokułem

- nie będziemy robić ze słodyczy nadproduktu, czegoś wspaniałego

-nie będziemy uczyć dzieci, że na słodycze muszą zasłużyć

-nie będziemy uczyć, że słodycze rozwiązują problemy

-że słodycze można jeść ale na określonych przez Ciebie zasadach

-nie będziesz zmuszać dzieci do jedzenia obiadu- a dopiero później w zamian zaproponujesz słodycz

-Będziesz PRZEDE WSZYSTKIM sama PRZYKŁADEM dla własnego dziecka i będziesz sama postępować tak – jak uczysz postępować swoje dziecko

 

To masz szanse na to, że ten mały człowiek nauczy się,że słodycz to normalny element diety- dodatek do tego co WAŻNE i cenne każdego dnia, dodatek do odżywczego posiłku- że nie musi sobie zasłużyć na coś słodkiego, że nie musi się nagradzać słodyczami oraz że kiedy jest smutny- to ma przyjść przytulić się do Ciebie a nie do czekolady ! ;)